woensdag 11 november 2015

'Van oude mensen, de dingen, die voorbijgaan...'


Het boek ‘Van oude mensen, de dingen, die voorbijgaan…’, van Louis Couperus, is een boek uit het Naturalisme, verschenen in 1904. Het verhaal is een familieroman, met veel drama en melancholiek.

Het boek is duidelijk een naturalistisch, pessimistisch boek; de personages zijn nogal negatief en ongelukkig, en de hoofdpersoon Lot klaagt aan een stuk door.

Een ander naturalistisch kenmerk van het boek is dat de protagonist, Lot, aan de depressieve kant is en het slechte ziet in dingen. Hij denkt dat oud worden het ergste is wat iemand kan overkomen, en sterft liever.

Ook wordt er soms in een dialect gepraat, zoals de Indische tante van Ina. Dit is ook een veel voorkomend aspect in het naturalisme. Er vinden ook veel dialogen plaats.

Het is ook een enorm groot taboe dat Lot en Elly niet in de kerk trouwen, en het is al helemaal niet acceptabel dat het huwelijk al snel spaak loopt. Er wordt veel geoordeeld over elkaar en de ‘vroeger was alles beter’ gedachte komt veel voor.  Maatschappelijke kritiek is dan ook een veelbesproken onderwerp in naturalistische literatuur.

Er is sprake van een objectieve verteller. Deze beschrijft wat er gebeurt en wat er in de personages omgaat.

Doordat het Naturalisme een aftakking is van het Realisme, is het verhaal dan ook zeer realistisch. De gebeurtenissen zouden echt plaats gevonden kunnen hebben, en waren actueel voor die tijd. Het is een geloofwaardig verhaal.

Ook heeft de schrijver erg goed nagedacht over de psychologische aspecten van de personages. Als lezer kijk je erg diep bij iemand naar binnen door de secure omschrijvingen van gevoelens en gedachtes.

woensdag 10 juni 2015

Het Behouden Huis


Titel: Het behouden huis

Auteur: Willem Frederik Hermans

Uitgeverij: Noordhoff Uitgevers BV, Groningen/Houten 2010

Genre: Oorlog en verzet

Samenvatting

Een Nederlandse man die als soldaat in het Russische leger werkt
staat voor een stad die zijn regiment moet aanvallen. Hij krijgt een
commando van zijn sergeant: "Boobytrap". De man verklaart dit
commando op een geheel andere manier en trekt de stad binnen. Daar
ziet hij een groot landhuis en hij besluit er naar binnen te gaan.
Eenmaal binnen gekomen lijkt het of er pas geleden nog iemand in het
huis geweest is. Hij trekt zich daar niets van aan en gaat in bad.
Nadat hij nieuwe kleren van de bewoners van het huis heeft
uitgezocht en op de bank is gaan zitten word er aangebeld. Het is
een Duitse officieer die hem vraagt of hij de eigenaar is. De man
zegt ja, en verschaft het Duitse leger onderdak in "zijn" huis. Het
stadje is inmiddels weer Duits grondgebied.
Na verloop van tijd komen de echte eigenaren van het huis terug. Hij
schiet de man neer en wurgt de vrouw.
In het huis is een kamer die op slot zit, en hij heeft nimmer de
moeite gedaan het open te breken. Als hij op een middag thuiskomt
staat de deur open. Hij ziet daar een zeer oude man van 96 jaar die
daar al heel lang zit. Hij heeft daar een hele kamer vol met
aquariums met tropische vissen erin. De soldaat besluit de man met
rust te laten.
De volgende dag komt de officieer thuis met het bericht dat de
Russen de stad bijna veroverd hebben. De soldaat neemt de Duitser
gevangen in de kelder en gaat in zijn Russische uniform naar de
Russen toe. Zij gaan met z'n allen naar het huis toe en vermoorden
de officier. Ook vernielen zij het hele huis. Ze hebben ook de oude
man en zijn vissen vermoord.


Verwachtingen

Dit boek heeft natuurlijk niet erg veel bladzijden, maar is toch niveau 5. Hierdoor had ik het boek hoog ingeschat, omdat korte verhalen meestal een diepere betekenis hebben. Meneer Kroon raadde dit boek aan voor mensen met tijdnood.

Thematiek

Verschil tussen schijn en werkelijkheid

Motieven

Het anders voordoen van de ik-persoon, de wisselingen tussen schijn en werkelijkheid. Ook komen ‘vissen’ vaak terug. Ook komt de rust van het huis vaak naar voren.

Schrijfstijl

De schrijfstijl is redelijk eenvoudig. Het verhaal is op een duidelijke manier opgebouwd en de taal  is goed te begrijpen. Er zitten wel dieper liggende betekenissen in die je even moet zien voordat je ze door hebt. Het verhaal is geschreven vanuit een ik-persoon die erg makkelijk en laks denkt over alles. Er komen erg veel metaforen voor in het verhaal. Het boek is verder enorm realistisch geschreven doordat er veel waarnemingen en details gegeven worden. Dit is een van de metaforen:

‘Maar toen ik op de bovengang was gekomen, zag ik een lichtschijnsel. En dat lichtschijnsel kwam uit de kamer die altijd gesloten was geweest. Toen wist ik plotseling dat ik toch aldoor met een dolk in mijn buik had rondgelopen en die dolk werd nu loodrecht omhooggestoken in mijn hart. Mijn bloed verliet zijn gebruikelijke banen en kolkte rond als in een ton.’

Dit gaat over het moment dat ziet dat de gesloten kamer uit zichzelf open is gegaan. Het moment dat die kamer opengaat is het moment dat het ‘behouden’ huis zijn ondergang tegemoet gaat. De vissen zijn ook een weerspiegeling van de ik-persoon.

Personages

Er zijn in het verhaal maar twee personages die erg belangrijk zijn. Een daarvan is de ik-persoon, een soldaat die zich niet thuis voelt bij de partisanen. Hij zoekt in het ‘behouden huis’ rust en een nieuw, imaginair, leven. We komen weinig over hem te weten, alleen zijn karakter komt duidelijk naar voren. De dove oude man in de aquarium kamer is een weerspiegeling van de jonge soldaat, de ik-persoon. Ook van hem kom je niet veel te weten. Hij is een parallelfiguur.

Tijd

Het verhaal duurt enkele dagen en de tijd wordt niet duidelijk gegeven. Het is in ieder geval in een oorlog met de Duitsers en de geallieerden, dit moet dus ongeveer het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn.

Eindoordeel

 
 
 

 

Het boek heeft me enorm verrast. Ik heb het in een uur uitgelezen zonder pauzes omdat het verhaal me enorm meesleurde. Aan het begin is het allemaal onduidelijk wat er gaat gebeuren in dat huis, en waar het verhaal naartoe gaat. Wat is het mysterie van de gesloten kamer? Wat heeft die kamer met het verhaal te maken, en wat hebben de katten met het verhaal te maken?

‘Zijn staart rees langzaam omhoog toen hij op alle vier poten stond en hij sloop naar de deur van de kamer die nog niet open was geweest. Hij mauwde en stootte met zijn kop tegen de deurpost. Ik liet mij vallen op handen en voeten om te kijken of er een kier was boven de drempel. Er was wel een kier, maar ik kon niets ruiken van wat de kater rook. Ik bleef bij hem op de grond liggen en aaide hem over z’n rug. ‘Het is niets,’ zei ik, ‘en als het iets is, wij kunnen er toch niet in.’ (blz 20)

Het lijkt net of de ik-persoon geeneen wilt weten wat er in die kamer is. Achteraf komt er ook uit dat de gesloten kamer het ‘behouden huis’ in het klein is. De oude man in de kamer is ook een mysterie.

Het verhaal is ook een beetje luguber. Het is daardoor ongelofelijk en spannend om te lezen. De aparte wending met de inval in het Behouden huis van de collega’s van de ik-persoon geeft het verhaal een heel ander einde. Mensen worden vermoord op de ernstigste wijzen en het huis wordt helemaal gesloopt, zonder enige zinnige redenen. Het einde is dan ook best schokkend:

‘Ze hadden hem opgehangen aan de plataan en op zijn buik hadden ze het papier vastgespeld dat ik voor hem had beschreven: Deutschland kaputt. Jetzt kommen die Sowjets. Nie mehr Heil Hitler sagen. Sonst machen die Russen Sie tot und fressen Ihre Fische auf. Aan een andere afgeknotte tak hing de kolonel, het naakte lijf van de vrouw tegen hem aangebonden. Zij hadden hem opgeknoopt met een pianosnaar die zich ingesneden had tot zijn wervelkolom.’
Bronnen
http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html

 

 

 

donderdag 4 juni 2015

opdracht Romantiek


De Barok liep van 1600-1750. Dit was de tijd van onder andere de nu nog welbekende Bach. Bach leefde van 1685-1750. Muziek uit de Barok is een westerse klassieke muziekstijl. Het eind van de Barokmuziek is dan ook 1750, omdat Bach in dit jaar stierf. De barok staat bekend om zijn uitbundigheid, versieringen en weelde. Ik heb een muziekstuk van Johann Sebastian Bach gekozen, Concerto No. 5 in D major, BWV 1050, omdat er in dit muziekstuk uitbundigheid naar voren komt. Het stuk is opwekkend, met vrolijke tonen en veel instrumenten. De muziek klinkt hoffelijk aan, dit komt door het ‘concerto grosso’; een groep van solo-instrumenten die een prominente rol heeft in het stuk. Dit is een kenmerk van de barokmuziekstijl. Ook is dit een barokmuziekstuk omdat het stuk erg veel ‘versieringen’ bevat; vrolijke, van toon veranderende tonen en speelse elementen. In de Barokse schilderkunst was emotie belangrijk, in dit muziekstuk is dat ook terug te vinden. De muziek gaat van langzaam en zacht naar opgewekt en sneller. https://www.youtube.com/watch?v=wSX3u3PGsDM

De algemene term ‘klassieke muziek’ leent zich aan de periode van het Classicisme. Deze periode liep van de dood van Bach tot ongeveer 1810. In tegenstelling tot ingewikkelde composities van de muziekstukken in de Barok, is de muziekstijl van het Classicisme een stuk eenvoudiger. Het gaat om de zangerige melodie met een eenvoudige harmonie in de begeleiding. Een bekende classisistische componist is Mozart, hedendaags nogsteeds veel beluisterd. Wanneer je het stuk luistert, merk je dat het veel rustgevender is dan dat van Bach. Mozart speelt op de piano en dit maakt het een stuk eenvoudiger lijken dan dat van Bach, omdat daar meerdere instrumenten bij betrokken waren. Het is het classicisme waarin de charme van pianomuziek werd ontdekt. Het classicisme ging uit van het eenvoudige en het harmonische. Ik denk dat in dit muziek stuk van Mozart dat heel sterk naar voren komt. https://www.youtube.com/watch?v=wXhm-C_mb_k

Na het classicisme volgt de Romantiek, 1815-1910. In de muziekstijl werden er grote sprongen gemaakt: Composities gingen van eenvoudige, harmonische melodien naar complexe en grotere muziekstukken. Dit kwam doordat musici een echt beroep werd, muzikanten waren niet meer in dienst van koningen of adel. Ook door de Verlichting kwam het meer met verstand muziek schrijven op, wat dus leidt tot complexere composities. Ik verwacht dat de muziek een wat dromerig effect over zich heeft, dit omdat sprookjes in deze tijd enorm populair waren. Mensen wilden vluchten van de werkelijkheid, escapisme, en omringden zich met fantasie en dromen. Er wordt veel emotie getoond en natuur heeft ook belangrijk aandeel. Bekende componist van deze tijd was Giuseppe Verdi. Als je dit stuk luistert, wordt je spontaan vrolijk. Het stuk bevat een groter orkest, en er wordt uitbundig met z’n alle gezongen. https://www.youtube.com/watch?v=dhKpgVv9kX4

donderdag 14 mei 2015

opdracht verlichting


Toen ik wakker werd zag ik een blauwe lucht en ik hoorde enorm veel straat lawaai. Ik probeerde op te staan, maar het kostte me veel moeite. Waar was ik? Om me heen zag ik mensen rennen in oude, vieze kleding en ik had een sterke urinegeur in m’n neus. Toen ik paard en wagen voorbij zag komen besefte ik dat ik in een Middeleeuws dorpje was, hoewel dit onmogelijk zou moeten zijn. Het was me ondertussen gelukt om op te staan en ik ging de omgeving even verkennen. Van alle kanten waren er ogen op me gericht en was er geroezemoes.

Alles wat ik me kon herinneren was dat ik ging slapen en wenste dat ik ergens anders zou wakker worden dan in mijn eigen bed. Ik moest het land uit en werd behandeld als een crimineel. Mijn eigen vrienden hebben me verraden, omdat ze bang waren voor hun eigen posities. Ze hebben een eigen draai aan het verhaal gegeven om mij weg te werken. Ik was al gewaarschuwd dat ik er niet tegenin mocht gaan, maar ik kon dit toch niet accepteren. Zelfs mijn advocaat zat in het plot. De overheid is tegenwoordig zo corrupt als wat. Wanneer iemand dit in het openbaar zou zeggen, zou het nog slecht kunnen aflopen. Ik viel in slaap.

In verdachten verzonken over wat er is gebeurd die nacht liep ik in een klein steegje. Niemand op straat kon me helpen, ze begrepen me niet. Op een gegeven ogenblik zag ik in de verte een kasteel opdoemen. Hier zou ik wat meer informatie kunnen krijgen, misschien zelfs eten en onderdak. Nog steeds trok mijn verschijning veel aandacht in dit armoedige bestaan. Rennend door de massa heen probeerde ik het kasteel te bereiken, toen ik opeens halt werd geroepen door 2 brede mannen op glanzende zwarte paarden. Zijn dit nou ridders? De taal die ze spraken leek op Oud-Nederlands, dit kan ik mij herinneren van de middelbare school. Het kwam erop neer dat ik onmiddellijk mee moest komen naar het kasteel; de koning wilde me ontvangen. Ik was nu bijna 100% zeker dat ik me niet meer in 2015 bevind, hoe heeft dit in godsnaam kunnen gebeuren?

Aangekomen in het kasteel kwam ik in een zaal. Ik zag een ronde tafel, en herkende het verhaal van Arthur. Droomde ik? Alles leek zo realistisch. Aan de ronde tafel zaten 12 ridders, en ze bespraken de delicten die waren voorgevallen die dag. Ik hoorde de woorden rechtvaardigheid, loyaliteit en humaniteit vallen. Ik dacht weer aan de thuissituatie, die woorden hebben daar weinig waarde. Koning Arthur keek me aan en zei iets wat ik niet kon verstaan. Ik viel weer in slaap.

dinsdag 10 februari 2015

Eindopdracht Literatuur



Soo de oude songen, so pijpen de jongen (1668) Jan Steen

In dit schilderij is heel duidelijk een boers gezin te zien. Je ziet oudere mensen die zich enorm misdragen in het bijzijn van hun kinderen. Het is ook duidelijk dat de kinderen het slechte gedrag overnemen van de ouders. Je ziet de twee kinderen voor de tafel uit een wijnkan drinken en een jongen rookt de pijp. Het is een chaos in huis, alles ligt op de grond en is vies, er wordt niet opgeruimd.

Er wordt zeker gebruik gemaakt van exempla contrartia, er wordt een totaal onacceptabele situatie afgebeeld. Het is een heel boers en onbeschoft gezin. Met dit schilderij wordt er op een grappige manier uitgebeeld hoe het niet er aan toe hoort te gaan in een gezin. De normen en waarden zijn dat mensen zich goed moeten gedragen in het bijzijn van hun kinderen en een goed voorbeeld moeten geven.

In de liederen van Bredero wordt ook veel gedronken en gefeest, ook wordt er genoemd dat ze veel aten en riepen. Als je naar dit schilderij kijkt kan je het geschreeuw al bijna horen.





De gelaghkamer, Abraham Diepraem

In dit 17e eeuwse schilderij van Abraham Diepraem wordt een kroegentafereel uitgebeeld. Hier zie je 4 mannen die aan het lachen, drinken en roken zijn. Het is een enorme bende en de mannen zien eruit alsof ze te diep in het glaasje gekeken hebben. Er ligt eten op de grond en het is een enorme bende.

Er wordt niet gebruik gemaakt van normen en waarden. Het is zeker een exempla contraria, omdat de normen en waarden die er normaliter gelden, in het niet vallen. De normen en waarden die mensen zich realiseren door naar dit schilderij te kijken, zijn bijvoorbeeld dat een huis netjes hoort te zijn. Ook dat drank met mate genuttigd moet worden.

In liedjes van Bredero komen drank en gezelligheid veel voor.



Kijvende boeren, Abraham Diepraem

Ook in dit schilderij van Abraham is een bont gezelschap te zien, die aan het vechten zijn. Er wordt met voorwerpen op elkaar in geslagen en er staat een hond te blaffen. Op de grond liggen allerlei voorwerpen die waarschijnlijk kapot zijn gegooid.

Ook hier is sprake van exempla contraria, dit is duidelijk een geestige manier om mensen te beleren niet gewelddadig te zijn en je naaste lief te hebben. De normen en waarden zijn dus, ga goed met je medemens om.

In het lied 'Boerengezelschap' van Bredero wordt er ook gevochten door boeren. Dat lied zou heel goed bij dit schilderij passen.

zondag 11 januari 2015

Boekverslag Grip van Stephan Enter


Verwachtingen
De verwachtingen van het boek Grip van Stephan Enter waren redelijk hoog. Onze leraar had van te voren aangegeven dat dit boek geliefd is bij vele andere leerlingen die ons voorgingen. Ook zou het gaan over een vriendengroep die een spannende tocht heeft gemaakt in het verleden en waar allerlei geheimen van zijn overgebleven. Het leek ons een mysterieus boek, en dat is het ook zeker. Het boek heeft een open einde waardoor het erg zelf in te vullen is.

Titel verklaring
Waarschijnlijk verwijst de titel ‘Grip’ naar het leven van de personages. Hun leven lijkt een grote puinhoop en de hoofdvraag in het boek is of ze ooit nog ‘grip’ krijgen op het leven.

Setting, tijd en perspectief

De setting in het verhaal is vooral in de trein, en in Wales. Het boek heeft een hele korte verteltijd, alles gebeurt in een dag. Het boek is verdeeld in 4 delen, waarvan de laatste twee delen maar uit een klein hoofdstukje bestaan. Er wordt verteld in de onvoltooid verleden tijd. Er worden veel terugblikken gebruikt door het hele boek heen. Er zijn een aantal open plekken in het boek te vinden. Het is bijvoorbeeld aan het begin gelijk de vraag wat er allemaal is voorgevallen op de klimvakantie. Ook eindigt het boek met een open einde: wat komt er van iedereen terecht? Overleeft Vincent zijn klim of valt hij ter pletter?
 
Personages
De personages in het boek zijn stuk voor stuk vreemde vogels. De een heeft een minderwaardigheidscomplex en de ander is te zelfverzeker. Niemand mag elkaar echt. Het lijkt op een soort toneelspel van ieder.

Lotte komt niet aan het woord in het boek. Ze wordt wel vaak besproken en de andere personages draaien een beetje om haar heen. Ze was het enige meisje van de klimgroep van die tijd. Naar de verhalen van andere is ze een meisje uit een goed milieu, en kan ze erg scherp uit de hoek komen. Ze is nooit echt verliefd geweest op Martin, en dat kan je halen uit het feit dat ze door Vincent werd afgewezen en wraak wilde nemen op hem door met een andere jongen te gaan.

Dan hebben we Martin, een jongen uit een minder goed milieu, die door zijn echtgenoot en door zijn vrienden een licht minderwaardigheidscomplex heeft opgelopen. Dit heeft hem wel de motivatie gegeven om het hoog te schoppen in de maatschappij. Dit is hem gelukt en hij heeft, vergeleken met de ander, het beste van zijn leven gemaakt. De vraag is wel of Martin gelukkig is. Hij laat weten dat hij nooit van Lotte gehouden heeft en hij heeft ook voor zijn dochterje Fiona nog niet de liefde kunnen vinden.
Vincent is de macho van de groep. Hij durft alles aan en het lijkt dat hij het heeft gemaakt in zijn leven. Hij zelf is het hier totaal niet mee eens en hij beschouwt zijn carriere jaren in Japan als verspilde tijd. Hij heeft geen spijt van het afwijzen van Lotte nu hij ziet hoe ze opgedroogd is. Door het open einde weten we niet hoe het met hem afgelopen is.

Paul is de persoon waar niet veel over te vertellen is. Hij houdt zich erg op de achtergrond en heeft niet echt iets bijzonders in zijn leven meegemaakt, naast het feit dat hij Lotte heeft gered van haar leven. Paul observeert alles en heeft over alles een mening.

Motieven
Onsterfelijkheid

De drie vrienden hebben het vaak over onsterfelijkheid. Dit naar aanleiding van de krant die Vincent meenam waarin een artikel staat over onsterfelijkheid van de mens. Paul en Vincent hebben een gesprek over hoe de onsterfelijkheid een andere kijk op je leven zou geven. Ze bespreken wat de voordelen zouden zijn als je oneindig zou leven. Mensen met een bepaald geloof zou het ook een andere wending geven; het eeuwige leven is namelijk al op aarde.
Vriendschap

Vriendschap omdat het gaat om een groep vrienden die elkaar al zo’n 20 jaar kennen. Vincent en Lotte kennen elkaar als sinds de bassischool . De anderen twee zijn sinds hun studententijd bij Lotte en Vincent. Vincent verzint het spel ‘daklopen’ waardoor Paul erg tegen hem opkijkt. Martin daarentegen vindt hen juist een onafscheidelijk duo. Ze sluiten volgens hen anderen buiten als ze met zijn tweeen zijn. Later laat Vincent merken dat Paul en Martin eigenlijk helemaal geen vrienden van hem zijn.
Herinneringen

In het boek worden veel herinneringen beschreven. Er zijn dingen gebeurd die alle 3 de mannen niet vergeten zijn. Een aantal citaten over herinneringen:

“Wat een gift, wat een raadsel hoe je al die tijd alles paraat had- maar er zelden naar omkeek, vluchtig soms als naar een foto die je van een vergezicht gemaakt had, en dat je herinnering bedolven raakte onder knisperende laagjes nieuwe gebeurtenissen, boordevol mensen en vakanties en boeken en oudejaarsvieringen en omwentelingen in de wereld en dat nu, domweg op Martin zijn uitnodiging in te gaan en in een trein te stappen een bries opstak, die alle opgetaste tijd wegblies en je toonde dat het daaronder fris en levend bleek als twintig jaar geleden.’’ (blz. 13)
‘’Ook kreeg hij pas toen hij haar nooit meer zag gaandeweg de indruk haar echt, op een indringender en zelfs zintuiglijk niveau, te leren kennen. In Japan werden zijn herinneringen aan hun middelbare schooltijd verscherpt en zag hij bijvoorbeeld hoe bijzonder haar enthousiasme voor spontane plannen was. (...) Veel vaker dan hij zich aanvankelijk herinnerde had ze anderen en hem aangezet en op gang geholpen.’’ (blz. 138)

Thema

Thema is het verlangen naar geluk. De 4 personages in het boek hebben verschillende keuzes moeten maken in hun leven. Nu ze zich in deze periode van hun leven bevinden kijken ze terug naar alles wat gebeurd is. Vincent kon kiezen voor een relatie met Lotte, dit heeft hij uiteindelijk afgewezen. Hij wilde zijn vrijheid niet kwijt. Na een voor hem mislukte onderzoeksbaan in Japan, kiest hij om niet terug te gaan.

Toen de liefde met Vincent zich beƫindigde heft ze zich eerst laten vallen bij de berg op de Lofoten, gelukkig redde vriend Paul haar en kunnen we dit zien als een wanhoopsdaad. Uiteindelijk is ze voor Martin gegaan.

Martin is hard gaan studeren om hoogleraar te worden, dit als reactie op zijn minderwaardigheidscomplex. Hij heeft het financieel goed voor elkaar maar het gezinsleven heeft hem nooit aangetrokken. Hij is nooit verliefd geweest op Lotte en het kind heeft hem ook geen geluk bezorgd. Hij hoopt dat hij zijn geluk kan vinden in Wales. Het onzekere blijft dan of Lotte wel gelukkig is.

Paul heeft niet zoveel keuzes moeten maken. Aan het einde van het boek lezen we dat Paul vlak bij de kust van Swansea een gevoel van eenzaamheid maar ook van vrijheid heeft.
 
Oordeel

Wij vonden het een erg leuk boek om te lezen, maar het verhaal kwam wel heel traag op gang. Dat was erg jammer. Verder is het verhaal heel informatief over de personages en de omgeving, waardoor je je heel goed de situatie kunt inbeelden en je goed kunt verplaatsen in de vertellende persoon en wat diegene om zich heen ziet. Dit maakt het verhaal heel echt en geloofwaardig. Soms veroorzaakte dit wel een soort langdradigheid waardoor het leesplezier weer afnam. De groep heeft veel geheimen voor elkaar en die geheimen kom je in de loop van het verhaal te weten. Dit kun je zien als een soort wending in het verhaal, omdat je als eerste indruk krijgt dat de vriendengroep elkaar gewoon heeft gemogen, maar als je verder leest kom je erachter hoe de banden werkelijk waren. Dit vinden wij erg leuk, omdat het in het echte leven ook vaker voorkomt dat iets niet is wat het lijkt. Dat personen anders over je denken dan jij dacht dat ze over jou denken. En het laatste wat we erg mooi vonden aan het boek, is de steeds terugkerende filosofische gedachten. Er komen steeds vragen over onsterfelijkheid terug, waardoor je daar zelf ook over na gaat denken.

Persoonlijke mening en ervaringen

Onze discussie ging goed, we hadden het boek tegelijkertijd uit en hebben hierdoor goed kunnen overleggen en meningen kunnen geven. We hadden allemaal ongeveer wel dezelfde meningen en hierdoor was het makkelijk te bespreken.
Ik heb geleerd samen te werken en vanaf een afstand met elkaar een verslag te maken. Hiermee bedoel ik taakverdeling via telefoon en mail en alle stukken bij elkaar netjes maken.

Ons boek heeft leesniveau vier, ik vond het makkelijk te lezen en er was naar mijn mening geen moeilijk woordgebruik. Mijn volgende boek wordt een boek uit leesniveau 5. Ik denk dat ik dit makkelijk aan kan. Ik weet nog niet precies welk boek ik wil gaan lezen, maar iets van Harry Mulisch lijkt me wel interessant.